عده ای می گویند:
زکریای رازی در اواخر عمر به خاطر اعتقاداتش در دادگاه های مذهبی بارها محاکمه شد. اما نارحت کننده این است که در در این محاکمه ها آن قدر کتاب هایش را بر سرش کوبیدند تا بینایی خود را از دست داد.
باز یک گروه دیگر در ادامه این مطلب می گویند:
شاگردانش به او گفتند: ای حکیم! شما دردهای بدتر از این را معالجه کردید، پس چرا برادی درمان خود اقدام نمی کنید؟
رازی در جواب آن ها گفت: بینا شوم که چه ببینم؟ سیاهی جهل؟ قدرت فاسد؟ یا روزگار بد و سخت مردمان را؟
گمان کنم همان کور باشم کمتر زجر می کشم.
درباره این سایت